Wil je bijvoorbeeld weten welke artikelen over het thema ‘autisme’ tot nu toe zijn verschenen in alle Purpers Online? Zie je graag alle lunchwandelingen van Henk Eikholt nog eens op een rij? Of wil je weten of jouw collega wel eens in Purper heeft gestaan?

Gebruik de boekenkastfunctie. Klik op het icoontje in de vorm van het boek, zie werkbalk bovenin de pagina's. Tik je zoekterm in zoals ‘autisme’, ‘lunchwandeling’, of ‘Walter’ en stel heel simpel je eigen magazine samen. 

Scroll naar beneden om de artikelen te lezen

PURPER 

THUIS

Geïnteresseerd? Stuur een e-mail naar purper@propersona.nl 

Omdat het begrip hoofdbehandelaarschap in de GGZ vooral een financiële betekenis had gekregen, terwijl het bedoeld was om de kwaliteit van de zorg te waarborgen, bracht de commissie Meurs medio 2015 een advies uit over de invulling van dat hoofdbehandelaarschap. 

In het advies werd het concept van de regiebehandelaar geïntroduceerd als het centrale aanspreekpunt voor de cliënt, zijn naasten en andere bij de behandeling betrokken hulpverleners. De commissie adviseerde de invoering van een kwaliteitsstatuut.

Onlangs zijn het kwaliteitsstatuut en bijbehorend professioneel statuut van 

Pro Persona, na uitgebreide discussie- en gespreksronden, goedgekeurd en vastgesteld. Dat betekent dat op tijd aan de eis voldaan kan worden het kwaliteitsstatuut per 1 januari openbaar te maken. 

Pro Persona verwacht met het kwaliteitsstatuut een grotere patiënttevredenheid, omdat duidelijker is hoe de zorg geregeld is, en wie de ’reisleider’ voor de cliënt is. Ook worden er minder incidenten en klachten verwacht die te maken hebben met onvoldoende coördinatie van behandeling en een betere benutting van beroepen als GZ-psycholoog en verpleegkundig specialist. Last but not least, is de verwachting dat er meer directe tijd voor psychiater, klinisch psycholoog en psychotherapeut beschikbaar komt en zo de zorg beter wordt.

In januari start Pro Persona als eerste zorginstelling in Nederland met een fellowship psychiatrie. Fellowships voor bijvoorbeeld interne geneeskunde bestaan al langer in ziekenhuizen, maar een dergelijk speciaal verdiepingsprogramma voor pas afgestudeerde psychiaters is uniek.

Het programma biedt de psychiaters een scholingsprogramma van vier uur per week, aanvullend op hun werk binnen Pro Persona. De onderwerpen die aan de orde komen helpen hen met het verkrijgen van zicht op en ervaring met de complexe relatie tussen behandelinhoud en bedrijfsvoering. 

In het programma is er aandacht voor 

• Studies geven geen eenduidig beeld wie deze ‘verwarde personen’ eigenlijk zijn.

• De stijging van het aantal geregistreerde incidenten met ‘verwarde of overspannen personen’ roept vragen op, onder meer over de geschiktheid van de term ‘verwarde personen’.

• Er zijn geen aanwijzingen voor een relatie tussen het stijgend aantal politieregistraties van ‘verwarde of overspannen personen’ en de ambulantisering van de GGZ.

• ‘Verwardheid’ is geen eigenschap van mensen maar een oordeel over iemands gedragingen en gedachten.

• Het gebruik van de term ‘verwarde personen’ leidt tot stereotypen die de werkelijkheid niet altijd recht doen. Het toeschrijven van maatschappelijke problemen aan ‘verwarde personen’ en hen daarbij typeren als ‘overlast gevende psychiatrische patiënten’ draagt bij aan de stigmatisering van mensen met ernstige psychische aandoeningen.

Negatieve beeldvorming en stigma zijn grote belemmeringen voor maatschappelijke deelname van mensen met ernstige psychische aandoeningen. Er is dan ook discussie ontstaan over een alternatieve benaming, bijvoorbeeld ‘mensen met een acute zorgnood’. Mogelijk is dit een betere aanduiding van de schrijnende situaties waar politie, hulpverleners en andere dienstverleners mee te maken hebben.

Bron: website Trimbosinstituut

Voor Pro Persona is het een mooie gelegenheid om zich in psychiaterland te profileren en psychiaters aan zich te binden. De hoeveelheid aanmeldingen is overweldigend en laat zien dat het aanbod een behoefte vervult. 

DSM staat voor ‘Diagnostic and Statistical Manual 

of Mental Disorders’: het diagnostisch en statistisch 

handboek van psychiatrische aandoeningen. 

In april 2014 verscheen de Nederlandse vertaling 

van de vijfde versie.

2. WAT IS HET DOEL VAN DSM-5?

Met de DSM wordt eenheid gebracht in diagnosen. Symptomen zijn duidelijk omschreven, net zoals welke symptomen kunnen voorkomen bij een ziektebeeld. Ook is beschreven hoeveel symptomen aanwezig dienen te zijn, voordat er gesproken kan worden van een bepaald syndroom of ziektebeeld.

3. WAT DOET PRO PERSONA MET DSM-5?

De DSM is vooral verworden tot een instrument dat zorgverzekeraars gebruiken om te bepalen of een behandeling wel of niet vergoed kan worden. De minister heeft nu besloten dat vanaf 1 januari 2017 ‘verzekerde aanspraken voor geneeskundige GGZ door het Zorginstituut zullen worden geduid en uitgelegd op grond van de DSM-5’. De DSM-5 wordt daarmee ook leidend voor de klinische praktijk binnen 

Pro Persona. 

4. HOE KOM IK ACHTER DE VERSCHILLEN TUSSEN DSM-4 EN DSM-5? 

Om in de praktijk te kunnen werken met de DSM-5 zijn er trainingen binnen 

Pro Persona voor alle behandelaren. Zij worden daarin op de hoogte gebracht van 

de verschillen tussen DSM-4 en DSM-5 en de betekenis daarvan voor de praktijk, bijvoorbeeld hoe te registreren.

5. EVEN PRAKTISCH: IS HET NUTTIG OM DSM-5 AAN TE SCHAFFEN?

Alle behandelaren die de training volgen krijgen het DSM- boekje uitgereikt.

VOOR THEATERGROEP

De theatergroep ‘Doe maar gewoon’ trad afgelopen maand op tijdens het kennisfestival ‘Helden van de wijk’ in Amersfoort en won daar de gelijknamige Award 2016. 

De groep, die onder andere bestaat uit zes medewerkers van Pro Persona, speelde de mini-voorstelling ‘Gewoon in de buurt’, over een cliënt die na haar opname weer terug komt in haar eigen wijk. Hoe reageert de omgeving, na alles wat er is voorgevallen, op deze terugkomst? En hoe is het voor de cliënt om terug te keren? 

Acteur en medeschrijver Iris de vries: ‘We willen graag dat mensen in hun eigen omgeving behandeld worden en we verwachten veel hulp vanuit het systeem. Dat is een goed idee, maar pakt het in de praktijk ook zo uit? Ons theaterstuk laat zien hoe het systeem rondom de cliënt kan reageren. De buurt heeft het soms moeilijk met de buurman die een psychose heeft, naakt op straat loopt of dakpannen over de schutting gooit. De buurvrouw denkt: kan ik nog rustig in mijn tuin zitten? De vriendin vraagt zich af: kun je nog wel mijn vriend zijn? Zijn we nog wel gelijkwaardig? De vader denkt: mijn zoon wordt te snel naar huis gestuurd. Zal ik hem maar in huis nemen? Je kunt je afvragen of wij als hulpverleners niet veel meer moeten inspelen op dit systeem. 

We vonden het spannend om te zien hoe de zaal reageerde, gevuld met hulpverleners, ervaringsdeskundigen en naastbetrokkenen. De reacties waren mooi, de zaal reageerde zelfs geroerd.’

Meer informatie? Iris de Vries, i.de.vries@propersona.nl